Jonak: To dobrze, że nie jestem faworytem

Artur Łukaszewski: Ndafoluma to nazwisko, które może nie wszystkim polskim kibicom wiele mówi, ale wystarczy przypomnieć, że podczas swojego pierwszego pojedynku wyjazdowego wygrał on z mistrzem WBC International w wadze śrendniej Craigiem Cunninghamem (19-3, 4 KO). Zgodnie z jego pseudonimem mówi się, że dosłownie demoluje rywali. Jak widzisz się w tym pojedynku i nad czym pracujesz z trenerem Robertem Złotkowskim?

Damian Jonak: Na pewno w tym pojedynku bardzo ważna będzie moja lewa ręka. W dodatku będę starał się dochodzić do półdystansu i tam rozstrzygnąć walkę na swoją korzyść. Wszystkie koncepcje mogą jednak legnąć w gruzach, gdy już wejdziemy do ringu i zaczniemy walczyć. Robimy dobrą robotę na sali i ważne będzie moje nastawienie, bo głowa to tak naprawdę 80% całego boksu. W dodatku po przerwie jestem bardzo głodny walki. Chciałbym pokazać kibicom dobry boks.

Mówisz, że brakowało ci atmosfery walki, ale czy nie boisz się, że przeciwnik tego kalibru będzie trochę za silny, zważywszy na fakt, że wracasz po przerwie?

Zawsze boksowałem pod publikę, dla publiczności i często robiłem akcje, które trenerom się akurat nie podobały. Wychodziłem jednak z założenia, że bijemy się dla kibiców i zasługują oni na emocje, bo dostarczanie ich, to część naszego zawodu. Jeśli chodzi o Ndafolumę, to powiedziałem Mateuszowi Borkowi, że mogę się z nim bić i nie odczuwam z tego względu dodatkowej presji. Faworytem będzie on, ale dla mnie to nawet lepiej, bo będę boksować na luzie. Chcę się sprawdzić i zobaczyć na jakim etapie jestem.

Cała rozmowa z Damianem Jonakiem w załączonym materiale wideo.