Za ciężka, za niska; Agnieszka Czopek - medalistka czasów kryzysu

^{Ze  względu na budowę ciała, byłam za ciężka do pływania, trochę za niska. Miałam jednak predyspozycje wytrzymałościowe.}

Zanim Agnieszka Czopek pokazała się finale na pływalni olimpijskiej w Moskwie  w1980 r. do największych osiągnięć polskiego pływania zaliczano dwa rekordy świata na 100 m stylem klasycznym Marka Petrusewicza w 1953 i 1954 r. oraz jego srebrny medal zdobyty na mistrzostwach Europy.  

Pociagajaca nosem sweet sixteen

Zawodniczka Jordana Kraków, zarazem uczennica klasy przedmaturalnej Szkoły Mistrzostwa Sportowego na igrzyska do stolicy ówczesnego Związku Sowieckiego  pojechała mając 16 lat. Zapalenie zatok i trzytygodniowa przerwa w treningach spowodowały, że nikt nie wymieniał jej w gronie kandydatek do podium.
^{Po eliminacjach jednak czułam, że pływa mi się dobrze, że mogę poprawić ten wynik. Byłam pewna, że powalczę do ostatnich sił.}- mówiła potem w wywiadach.

W finale na długo płynęła na 2. pozycji, ale w końcówce minimalnie wyprzedziła ją Brytyjka Sharron Davies. Zdobywając brązowy medal Czopek poprawiła rekord kraju (4.48,17). Niemka Petra Schneider była poza konkurencją, nic dziwnego skala farmakologicznego wsparcia made in DDR do dziś nie została w pełni ujawniona. Trzeba zdać sobie sprawę, że tego polskiego medalu z moskiewskiego basenu mogłoby nie być gdyby nie bojkot igrzysk przez USA - pływacką potęgę.

I tu ciekawostka; brązowy wyścig Agnieszki z Moskwy relacjonował w TV tandem Julita Karkowska - Waldemar Krajewski. Ona po wprowadzeniu staniu wojennego i kilku tygodniach spędzonych w areszcie (za zbieranie podpisów pod petycją o odwołanie stanu wojennego, zwolnienie internowanych oraz podjęcie rozmów między władzami PRL, Kościołem i Solidarnością) wyemigruje do USA, gdzie do dziś pracuje w mediach polonijnych, on po 13 grudnia 1981 roku pojawi się na szklanym ekranie w mundurze porucznika LWP.


Greckie marzenie czyli meblościanka za ruble
 

Polka nie uczestniczyła w ceremonii rozpoczęcia i zamknięcia igrzysk sportowcy szybko się zwinęli z Moskwy. Tak szybko, że Agnieszka nie zdążyła obejrzeć wioski olimpijskiej.
^{Trzeba było wracać do Polski i szykować się do kolejnego sezonu. Ze względów szkoleniowych nie skorzystałam nawet z nagrody, która przysługiwała wszystkim olimpijczykom, czyli wczasów w Grecji.}

Ale nie tylko takie czekały rozczarowania. Przed wyjazdem na igrzyska władze komunistyczne obiecywały, że medaliści olimpijscy dostana samochód jako nagrodę dodatkową. Później tłumacząc się trudna sytuacją ekonomiczną wycofano się z tego, ale nagroda, a jakże, była, na miarę czasu
^{Dostaliśmy nagrody pieniężne w rublach, za to kupiłam sobie 3,5-metrową meblościankę} - opowiadała Dziennikowi Polskiemu


Medal w muzeum


Agnieszka Czopek ma w dorobku 4 brązowe medale dużych imprez: oprócz moskiewskich igrzysk, także z PŚ w Tokio (1979) na 400 m zmiennym i dwa z ME w 1981 r. w Splicie (400 zmiennym i 200 motylkowym). Do tego uzbierała kilkadziesiąt medali MP (14 złotych), 37-krotnie ustanawiała rekord kraju. Zbyt intensywny trening  przyczynił się do szybkiego, bo już w wieku 20 lat, zakończenia kariery. Zawodziło zdrowie, a bojkot przez PRL igrzysk olimpijskich w Los Angeles ostatecznie zniechęcił do treningu. Po zakończeniu studiów na AWF podjęła pracę nauczycielki WF ze specjalizacją pływacką w SMS w Krakowie. Brązowy medal olimpijski przekazała Muzeum Sportu gdzie przyprowadza swoich uczniów – jest nauczycielką WF.

^{Skoro ma leżeć w domu i się kurzyć, to lepiej żeby inni, zwłaszcza młodzież, go oglądali.}