Trener Anwilu Włocławek: Najlepsze pomysły o piątej rano

PAP: W półfinale Anwil pokonał 3-2 Stelmet BC Zielona Góra trenera Andreja Urlepa, pod wodzą którego zdobył pan we Włocławku mistrzostwo Polski w 2003 roku. Co pan pomyślał po poniedziałkowej wygranej z zespołem dawnego szkoleniowca? Było świętowanie?

 

Igor Milicic: Po ostatniej syrenie nie przywoływałem w pamięci tego, co wydarzyło się 15 lat temu za trenera Urlepa. Najważniejsza była myśl, że teraz, podobnie jak wówczas, idziemy w dobrym kierunku. W 2003 roku przekreśliliśmy szanse na 18. złoto Śląska Wrocław, pokonując go w półfinale, a teraz odebraliśmy Stelmetowi nadzieje na piąte mistrzostwo. Świętowania w zasadzie nie było. Koszykarze potańczyli na parkiecie i to wszystko. Na resztę przyjdzie właściwy czas. Teraz liczy się tylko finał.

 

A śnią się panu jakieś mecze, te sprzed 15 lat, czy może tegoroczna walka?

 

Nie, ale najlepsze pomysły taktyczne przychodzą w półśnie, tak o piątej rano. Nie zdradzę jakie.

 

Ile sił fizycznych kosztowała drużynę zacięta rywalizacja z obrońcą tytułu? Czy obawia się pan, że po wygranej ze Stelmetem spadnie koncentracja zawodników Anwilu?

 

Jesteśmy przygotowani mocno fizycznie na duże obciążenia. Udźwigniemy to. Nie mamy kontuzji po półfinale, ale lekkie stany podgorączkowe. Mam nadzieję, że nie pokrzyżują naszych planów. Jasne jest, że psychicznie +odciążyliśmy+ głowy, pokonując Stelmet. Zdaję sobie sprawę, że koszykarze mogą mieć teraz mniejszą koncentrację, ale będziemy ich - ze sztabem szkoleniowym - uczulać, by ponownie zagrali z determinacją. Myślę, iż jesteśmy na tyle mądrym zespołem i głodnym zwycięstw, że koncentracja nie spadnie. Każdy wie, o co walczy.

 

Jakie atuty ma Anwil w rywalizacji ze Stalą?

 

Na pewno warunki fizyczne - mamy wyższych zawodników na pozycjach obwodowych. Przede wszystkim musimy grać +swoją+ koszykówkę. Mamy wiele zagrywek i na pewno będziemy stosować inne warianty niż przeciwko Stelmetowi, bo Stal to inna drużyna niż Zielona Góra.

 

Liderem Stali jest amerykański rozgrywający Aaron Johnson. Trudniej grać przeciw drużynie z tak jednoznacznym liderem?

 

Nie możemy się koncentrować tylko na Johnsonie, choć oczywiście on jest motorem napędowym Stali. W Stelmecie nie było tak wyraźnego lidera. Na pewno spróbujemy różnymi sposobami ograniczyć jego poczynania, przede wszystkim to, by tak często jak lubi nie wjeżdżał pod kosz. Stal ma 11 innych mocnych graczy, z których każdy może +zaskoczyć+. Musimy zachować równowagę w defensywie. Mamy wiele wariantów.

 

Anwil ma przewagę własnego parkietu - dwa pierwsze, ewentualne piąte i siódme spotkanie rozegra we Włocławku. To atut w pana opinii?

 

Tylko jak dojdzie do decydującego, siódmego meczu, a do tego czasu może się dużo zdarzyć. W pozostałych spotkaniach finału nie ma to znaczenia.

 

Obiekt w Ostrowie Wlkp. jest specyficzny - niewielki, gdzie panuje gorąca atmosfera...

 

To właśnie hala, która ma swoje niepowtarzalne oblicze jest atutem Stali. Rywale na pewno są tego świadomi i wiedzą, że ich kibice stworzą tam atmosferę. Nie boimy się. Potrafimy grać w hałasie.

 

Czy jako trener przeżywa pan walkę o medale mistrzostw Polski inaczej niż jako zawodnik?

 

Tak, bo odpowiedzialność jest dużo większa. Ogrom pracy nieporównywalny w roli trenera z tym, co pamiętam z czasów zawodniczych. To nowe wyzwanie, nowe emocje.

Przejdź na Polsatsport.pl