W studiu Ligi Mistrzów jak na... planie Jurassic Park? "Coś w tym jest"

 

Szymon Rojek: To jest w tym wszystkim najtrudniejsze, pracujesz z czymś, czego nie widzisz. Nie chcę tutaj absolutnie niczego porównywać, jednak ostatnio czytałem wywiad z aktorami, którzy grali w pierwszym, historycznym Jurassic Park i podobno to wyglądało tak, że naprzeciwko nich stał reżyser Steven Spielberg i machał miotłą, a oni mieli reagować jakby zobaczyli dinozaura. I coś w tym jest. My też możemy tylko sobie wyobrazić, że obok nas jest gazeta lub stoi piłkarz, chociaż jest to tylko pusta przestrzeń. Wszyscy nam pomagają, wszyscy czuwają. "Krok w lewo", "spójrz". Mam nadzieję, że efekt finalny się broni.

 

 

To jest ciekawe doświadczenie. Kiedy nie jesteśmy na scenie, możemy podejrzeć to, co widzą widzowie, a więc kolegę już z tym wirtualnym elementem. Z perspektywy sceny wygląda to kompletnie inaczej, bo kolega zachowuje się... dziwnie. Opowiada o czymś, wskazuje na coś, a przecież ty stoisz mecz obok, a przecież tam niczego nie ma. Jest to konwencja, do której musimy przywyknąć, jednak wierzę, że końcowy efekt jest tego wart.