Mielewski: Najlepiej czuję się w roli prowadzącego

Paulina Chylewska: Dziennikarz w redakcji Polsatu Sport robi wiele różnych rzecz. Raz jest komentatorem, prowadzącym studio, reporterem, a kiedy indziej przygotowuje materiały. W której z tych ról czujesz się najlepiej?

Jerzy Mielewski: Przeszedłem każdą rolę. To, że zostałem wrzucony na głęboką wodę to znaczy, że poszedłem gdzieś na skróty. Jednego dnia prowadziłem "Wydarzenia", a innego zajmowałem się archiwizacją. Byłem researcherem, przygotowywałem materiały naszym bardziej doświadczonym dziennikarzom. Wtedy poznałem Mateusza Borka, Bożydara Iwanowa i innych ludzi, których oglądałem. Byli dla mnie dziennikarskimi autorytetami. Uwielbiałem tworzyć wiadomości. Traktowałem to jako sztukę. Każdy 30-sekundowy news to małe dzieło sztuki. Zupełnie inna jest praca reportera. Nie wiem, czy wiesz, że jeden z pierwszych wywiadów poprowadziłem podczas transmisji żużla.

Nie odpowiedziałeś mi do końca na pytanie.

Najlepiej czuję się w roli prowadzącego studio. Uwielbiam komentować mecze siatkarskie, ale jest nas trochę i każdy robi to, co lubi. W trakcie roku komentuję pewnie ponad sto siatkarskich spotkań i to jest kapitalna sprawa.

Wolisz prowadzić studio siatkarskie czy piłkarskie?

Naturalne środowisko to dla mnie siatkówka, ale to dlatego, że w nią grałem. Przychodząc do gabinetu szefa padło pytanie, czy w coś grałem. Odpowiedziałem, że próbowałem być siatkarzem, więc zostałem wysłany na mecz Gedanii. Siatkówka zawsze była bliższa mojemu sercu, ale wychowałem się na piłce nożnej. Mój ojciec był sędzią. Podróżowałem często na mecze niższych klas rozgrywkowych. Do piłki muszę się więcej przygotowywać przed programem, niż do siatkówki. Ona przychodzi mi w sposób naturalny.

Fragment rozmowy w załączonym materiale wideo.