Kwalifikacje olimpijskie siatkarzy: Tunezja – mistrz Afryki pierwszym rywalem Polaków

Tunezja to teoretycznie najsłabsza drużyna turnieju kwalifikacyjnego w Gdańsku. Zajmuje 22. miejsce w rankingu FIVB, daleko za Polską (4), Francją (9) oraz Słowenią (17).

 

Na wielkich turniejach Tunezyjczycy pełnili zwykle rolę dostarczycieli punktów. Na igrzyskach olimpijskich wystąpili sześciokrotnie, przeważnie zajmując ostatnią lokatę. Na 33 spotkania rozegrane na olimpijskich turniejach wygrali tylko jedno – z Egiptem (3:2) o przedostatnie miejsce IO Los Angeles 1984. Po raz ostatni grali w Londynie w 2012 roku, na turniej siatkarski igrzysk w Rio nie zdołali się zakwalifikować. Przegrali zacięte starcie z Egiptem podczas turnieju CAVB w Brazzaville w styczniu 2016 roku (2:3, 14:16 w tie-breaku).

 

Występy Tunezyjczyków w mistrzostwach świata, czy w Pucharze Świata również nie przyniosły wielkich sukcesów. W trzech ostatnich siatkarskich mundialach nie potrafili odnieść nawet jednego zwycięstwa (2010: bilans 0–3, 2014: 0–5, 2018: 0–5). Podczas MŚ 2018 urwali po secie Serbii oraz Australii i zostali sklasyfikowani na przedostatnim – 23. miejscu. W Pucharze Świata 2015 przegrali wszystkie 11 meczów i zajęli ostatnie – 12 miejsce.

 

Tunezyjczycy są za to w ostatnich latach potentatem na kontynencie. Mistrzostwa Afryki wygrali łącznie dziesięć razy, triumfowali na dwóch ostatnich turniejach. W 2017 roku sprawili sporą niespodziankę w Kairze, ogrywając w finale Egipt 3:0. Przypomnijmy, że drużyna z Kraju Faraonów wygrała sześć poprzednich edycji kontynentalnych zmagań, począwszy od 2005 roku.

 

W rozegranych w dniach 21–28 lipca w Tunisie finałach mistrzostw Afryki 2019 zdołali obronić tytuł. Tym razem z Egipcjanami uporali się już w półfinale (3:1), a w meczu o złoto pokonali 3:2 (15:13 w tie-breaku) Kamerun.

 

 

Aymen Redissi, Mohamed Ali Ben Othmen Miladi, Elyes Karamosli, Hamza Nagga, Ismail Moalla, Khaled Ben Slimene, Chokri Jouini, Saddem Hmissi, Hosni Karamosly, Aymen Karoui, Salim Mbarki, Haykel Jerbi, Mohamed Ayech, Ali Bongui.

 

Warto dodać, że atakujący Hamza Nagga (20 punktów w finale), został uznany MVP całej imprezy. Nagrodę dla najlepiej blokującego odebrał Salim Mbarki, a Ismail Moalla (MVP turnieju z 2017 roku) dostał statuetkę dla najlepszego przyjmującego.

 

Polska mierzyła się z Tunezją kilkukrotnie na wielkich imprezach, najczęściej wygrywając w trzech setach. Dwa z tych spotkań miały miejsce na igrzyskach olimpijskich (1972, 2004). Ostatnia konfrontacja to zdecydowana wygrana podopiecznych Stephane Antigi w Pucharze Świata 2015 w Japonii.

 

 

[1969] 3:0 – PŚ, [1972] 3:0 – IO, [1981] 3:0 – PŚ, [2004] 3:1 – IO, [2006] 3:0 – MŚ, [2015] 3:0 – PŚ.

 

 

Gdy mówimy o polsko-tunezyjskich relacjach na polu siatkarskim, warto przypomnieć, że trenerem reprezentacji Tunezji w latach 1987–88 był Hubert Wagner. Słynny "Kat" doprowadził tę drużynę do mistrzostwa Afryki (1987) i awansował z nią do igrzysk w Seulu (1988). Na olimpijskim turnieju jego podopieczni nie zdołali jednak w siedmiu meczach ugrać nawet seta.

 

 

[6] 1972 – 12. miejsce, 1984 – 9. miejsce, 1988 – 12. miejsce, 1996 – 11/12. miejsce, 2004 – 11/12. miejsce, 2012 – 11/12. miejsce.