Janowicz: Zaczynam walkę o powrót do wielkiego tenisa

Tomasz Lorek: Czy ojcostwo, to coś co buduje mężczyznę?

Jerzy Janowicz: Ojcostwo, to coś, co utrzymało mnie przy życiu i pomogło mi przejść te ciężką drogę z kontuzjami i problemami ze zdrowiem.

Mark Philippoussis powiedział, że czasem warto spaść niżej, bo człowiek docenia rzeczy, których nie zauważał, gdy był na szczycie. Masz coś takiego? Tęskniłeś za normalnym życiem? Chodzisz po bułki, widzisz inne rzeczy niż tylko korty, lotniska i hotele.

Nie patrzę na to w ten sposób, bo ja borykałem się z problemami zdrowotnymi. To nie była taka moja prywatna decyzja, że robię sobie przerwę i odpoczywam. Byłem do tego zmuszony. Nie było takiej chwili, w której pomyślałem "skończyłem z tenisem, mogę zająć się normalnym życiem". To raczej była pogoń za zdrowiem, za wyleczeniem się. Od lekarza do lekarza, od badania do badania. W końcu operacja. O bułkach nie bardzo miałem czas myśleć. Kłopot z kolanem jest już rozwikłany, trwało to bardzo długo, ale mam nadzieję, że od stycznia uda się wrócić na korty z normalnymi zdrowotnymi możliwościami. O tenisowe możliwości się nie martwię, wiem, że one były i są. Największym problemem było zdrowie, które się posypało. Teraz muszę trenować rozważnie, kontrolować jak zachowuje się kolano i próbować wracać.

Życzę Ci, byś zaszedł jeszcze dalej, niż ten półfinał na Wimbledonie.

Będziemy walczyć, mam nadzieję, że od stycznia ruszę pełną parą.

Cała rozmowa z Jerzym Janowiczem w załączonym materiale.