Legia Cup. Triumf następców Kompany'ego i Lukaku. Jak oni to robią?!

Kiedyś Gary Lineker powiedział, że w piłkę gra dwudziestu dwóch facetów, a zawsze wygrywają Niemcy. Po weekendzie spędzonym na oglądaniu zmagań dziesięciolatków podczas międzynarodowego turnieju Legia Cup, parafrazując słowa Anglika, można pokusić się o stwierdzenie, że na tę imprezę zawsze przyjeżdża mnóstwo uznanych akademii, a zawsze wygrywa … Anderlecht Bruksela.

 

Bo takie są fakty. Rok 2017 – triumfuje Anderlecht. 2018 – znowu „Fiołki”. 2019 - ta sama sytuacja. Zresztą podobnie wygląda co rok także całe podium. Zawsze wysoko jest zespół U-11 Juventusu Turyn i zawsze o najwyższe lokaty walczy ekipa Red Bulla z Salzburga.

 

Trzynaście zaproszonych na Łazienkowską ekip, poza czołową trójką uzupełnili także m.in. przedstawiciele Manchesteru United, Herthy Berlin, Sparty Praga i dwie drużyny Akademii gospodarza imprezy. Ale przewaga kolejnego rocznika chłopaków z Belgii znów nie podlegała dyskusji. Poziom ich dynamiki, szybkości, wyszkolenia taktyczno-technicznego był dla wielu rywali nieosiągalny. A spotkania dzieciaków wyglądały momentami jak gra seniorska. Mimo, że siedmiozespołowa.

 

„Trudno wymienić jeden element, które decyduje o sile belgijskiego szkolenia” – tłumaczy Sebastian Różycki, (Koordynator U5-U13 Akademii Piłkarskiej Legii Warszawa). „To proces złożony – świadomy i ukierunkowany system edukacyjny, scouting i selekcja oraz program szkolenia. Klub współpracuje z kilkoma szkołami podstawowymi nadzorując kwestie szeroko rozumianej edukacji zdrowotnej i wychowania fizycznego. Scouting i selekcja pod względem cech motorycznych jest bardzo ważna. Na przykład szybkość, jest cechą genetycznie wrodzoną,  którą można tylko w niedużym procencie rozwinąć w późniejszych latach. W Anderlechcie bardzo dobrze to identyfikują i dzięki temu wiedzą kogo do siebie zapraszać.”

 

 

Fundamentem jest rozwój umiejętności technicznych, gra obiema nogami i swoboda w grze. Ale patrząc na kolejne mecze „Fiołków” w oczy rzuca się też powtarzalność. Bardzo często piłka zagrywana jest do skrzydłowego, który na pełnej szybkości dobiega do linii końcowej, zagrywa piłkę wsteczną „w punkt”, gdzie stojący w świetle bramki czekający na takie zagranie kolega zazwyczaj pewnym strzałem finalizuje całą akcję.

 

„Mają swój model gry, priorytety w zachowaniach indywidualnych zawodników, które ćwiczą na treningu i potem je realizują w czasie meczu” – kontynuuje Różycki. „Trenują to, w jaki sposób poradzić sobie z przeciwnikiem, który jest ustawiony bardzo nisko. Ale to wyszkolenie techniczne jest w tym wszystkim najważniejsze, bo bez niego nie byliby w stanie realizować zadań taktycznych. Juventus podczas Legia Cup dostosowywał swoją grę do przeciwnika. Z Salzburgiem, gdzie wynik meczu decydował o medalach, grał bardzo defensywnie i nie ryzykował. W meczach z drużynami z końca tabeli, grali wysokim pressingiem. Mają chłopaków o dobrych warunkach fizycznych, sprawnych, bardzo dobrze wyszkolonych technicznie, grających z determinacją w ofensywie i dojrzale w działaniach defensywnych.”

 

Młodzież Legii z roku na rok plasuje się coraz wyżej w tabeli turnieju i zmniejsza dystans do czołowych Akademii. W tym roku pierwszy zespół zajął co prawda siódme miejsce, ale  mogło być lepiej.  Drużyna potrafił przecież wygrać z Juve 2-0, a do remisów z Manchesterem United i RB Salzburg zabrakło niewiele (1-2,0-2).

 

 

„Dystans się zmniejsza” – analizuje Różycki. „Nasze zespoły mogły zdobyć więcej punktów. Cieszymy się, że z roku na rok wyglądamy coraz lepiej na tle bardzo mocnych zachodnich Akademii. To pokazuje, że droga która idziemy jest dobra. W treningu najważniejszy jest rozwój umiejętności technicznych oraz rozumienie gry przez zawodników. Wierzymy w to, że za pięć lat będziemy oglądać na polskich stadionach zupełnie inną generację piłkarzy. Współpracujemy ze Szkołą Podstawową nr 392 w Warszawie, w której zatrudnieni są trenerzy z naszej Akademii. Prowadzą oni zajęcia ze zdolnymi dziećmi z Warszawy. Klasy są otwarte dla wszystkich, nie tylko dla naszych zawodników. A dużą wagę przywiązuje się nie tylko do piłki. To pierwszy krok, chcemy mieć większy wpływ na to jak wyglądają zajęcia WF. Że nie jest to rzucenie piłki i komunikat – „grajcie”. Lekkoatletyka, gimnastyka, inne sporty zespołowe, zależy nam na wszechstronnym rozwoju. Uświadamiamy, że inne sporty, inna aktywność poza piłką nożną jest bardzo potrzebna.”

 

Tym bardziej, że polski kandydat na piłkarza często nie będzie miał takich cech wrodzonych jak mający korzenie w krajach Afryki piłkarze Anderlechtu. Podczas jednego z treningów przed „Legia Cup” każdy z nich w formie zabawy stojąc tyłem do bramki po dograniu od kolegi popisywał się … przewrotką. Geny, pochodzenie, naturalna gibkość, zwinność i siła też mogą mieć przecież znaczenie.

 

 

Nieprzypadkowo Belgia od jakiegoś czasu jest numerem jeden w rankingu FIFA i głównym kandydatem do tytułu mistrza Europy. Ale i w niej jest wielu zawodników bez korzeni na „Czarnym Lądzie”. Choć akurat trzy nazwiska graczy, tak na szybko przychodzące mi do głowy – czyli Kompany, Fellaini i Lukaku – przeszły szkolenie w tym klubie, choć na różnych wiekowych etapach i ma właśnie pochodzenie afrykańskie. Kto wie, może podczas minionego weekendu pod „legijnym” balonem zagrała jakaś przyszła gwiazda? Oby także ta, która biegała nie tylko w fioletowej koszulce ale i białej lub zielonej z charakterystyczną „L”- ką na piersi.

Przejdź na Polsatsport.pl