Kto w najlepszej dziesiątce polskich koszykarzy w historii?

W ramach koszykarskiego kanału Polsatu Sport #StudioBasket na YouTube Łukasz Cegliński i Adam Romański zgłosili swoje składy najlepszych koszykarzy w historii, które po podsumowaniu dały wspólną dziesiątkę. Jak się okazało, wybór obu dziennikarzy Polsatu Sport padł na te same nazwiska, jednak inna była kolejność. Jak przebiegało głosowanie? Jakie kryteria zostały wzięte pod uwagę? Dlaczego poszczególne miejsca zajęli konkretni koszykarze? O tym można posłuchać w materiale w #StudioBasket na YouTube.

 

Inspiracją do powstania tego rankingu był tekst Adriana Kolińskiego zamieszczony w portalu TVP Sport. W zestawieniu pod uwagę brani byli wyłącznie zawodnicy, który już niewątpliwie i oficjalnie zakończyli kariery. W związku z czym szans na miejsce w dziesiątce nie mieli m.in. Maciej Lampe i Michał Ignerski.

 

ZOBACZ: Wzruszający wpis żony Bryanta z okazji rocznicy ślubu. "Tak bardzo za tobą tęsknię"

 

Oto dziesiątka najlepszych polskich koszykarzy w historii wybrana przez Łukasza Ceglińskiego i Adama Romańskiego:

10. Maciej Zieliński

Choć był wychowankiem AZS Olsztyn, ten skrzydłowy lub rzucający (ur. 1971, 198 cm wzrostu) przez niemal całą karierę (1987-2006, z trzyletnią przerwą na studia w USA) związany był ze Śląskiem Wrocław. Efektownie grający leworęczny zawodnik ośmiokrotnie był mistrzem Polski (łącznie zdobył 12 ligowych medali) i choć nigdy nie był królem strzelców, jest siódmy na liście zawodników, którzy zdobyli najwięcej punktów w historii ligi. Odgrywał ważną rolę w czterech sezonach Śląska w Eurolidze/SuproLidze w latach 2000-2004. Z reprezentacją był na dwóch EuroBasketach (1991 i 1997) i w obu przypadkach był najlepszym strzelcem naszej drużyny.

9. Eugeniusz Kijewski

Najniższy w tym zestawieniu i jedyny rozgrywający (ur. 1955, 186 cm wzrostu) wychowanek Warty Poznań, w ekstraklasie debiutował w Spójni Gdańsk, ale pozostałe 13 sezonów w najwyższej lidze spędził w Lechu Poznań. Występował na pozycji rozgrywającego, ale tak naprawdę był przede wszystkim zawodnikiem zdobywającym punkty. W historii ekstraklasy jest najlepszym strzelcem pod względem liczby punktów (10 185 punktów), na co złożyło się także pięć tytułów króla strzelców. Z Lechem zdobył osiem medali ligowych, z czego cztery złote. Grał także z poznańską drużyną w sezonie 1989/1990 w ośmiozespołowych rozgrywkach Pucharu Europy (poprzedniku Euroligi). W reprezentacji Polski wystąpił na trzech EuroBasketach i na igrzyskach olimpijskich w Moskwie, zawsze będąc w czołowej trójce strzelców kadry.

8. Adam Wójcik

Legenda lat 90. i pierwszej dekady XX wieku, niezmiernie popularny i wielbiony za efektowną grę. Silny skrzydłowy lub środkowy (ur. 1970, 209 cm wzrostu) zaczynał karierę w Gwardii Wrocław, a ligowe medale w Polsce zdobywał także z Mazowszanką Pruszków, Śląskiem Wrocław i Prokomem Treflem Sopot. Z 14 medalami zdobytymi w Polsce (w tym 8 złotymi) ustępuje tylko długowiecznemu zawodnikowi Wisły Kraków z lat 50. i 60. Stefanowi Wójcikowi (15 medali). Jako jeden z dwóch graczy w historii zdobył w polskiej ekstraklasie więcej niż 10 tysięcy punktów. Grał też z powodzeniem w czołowych zespołach Belgii, Grecji, Hiszpanii i Włoch, występował aż przez osiem sezonów w Eurolidze/SuproLidze. W reprezentacji zagrał w ciągu rekordowych 18 lat (1991-2009) na czterech EuroBasketach, zajmując dwukrotnie siódme miejsce.

7. Mieczysław Młynarski

Wywodzący się ze Zgorzelca, ale od 18 roku życia związany z Górnikiem Wałbrzych skrzydłowy (ur. 1956, 199 cm wzrostu) był dwukrotnie (1979, 1981) królem strzelców mistrzostw Europy, a w obu przypadkach Polska zajmowała siódme miejsca. Młynarski był też najlepszym strzelcem Polaków, a trzecim turnieju, podczas ostatniego występu naszej drużyny męskiej na igrzyskach olimpijskich (Moskwa 1980, 7. miejsce). W lidze polskiej wyróżnił się zwłaszcza zdobyciem rekordowych do dzisiaj 90 punktów w meczu (sezon 1982/1983), był cztery razy królem strzelców i zdobył jedno mistrzostwo.

6. Bohdan Likszo

Masywny środkowy Wisły Kraków urodził się w Wilnie w 1940 roku, a wychował w Olsztynie. Przy wzroście 199 cm był idealnym uzupełnieniem pod koszem Mieczysława Łopatki w najlepszych latach polskiej koszykówki. Na mistrzostwach świata w 1967 roku (Polska była piąta) zdobył nawet więcej punktów niż Łopatka, ale króla strzelców wyłoniono licząc punkty tylko z fazy finałowej. Likszo był pierwszym lub drugim strzelcem Polski podczas trzech medalowych mistrzostw Europy (srebro 1963, brązy 1965 i 1967), a także dwóch igrzysk olimpijskich (1964 i 1968), na których zajęliśmy szóste miejsca. W lidze polskiej grał przez 12 sezonów i zdobył 11 medali, w tym trzy złote.

5. Janusz Wichowski

Wychowanek Budowlanych Jelenia Góra (ur. 1935, 196 cm wzrostu) był najlepszym zawodnikiem Polski drugiej połowy lat 50., a w kolejnej dekadzie jedną z trzech gwiazd medalowej kadry, w której zagrał ostatni raz na mistrzostwach świata w 1967 roku. Najlepszy strzelec Polski na trzech EuroBasketach (1955, 1957, 1959) i igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, kiedy był drugim strzelcem całej imprezy. W lidze zdobywał mistrzostwo z Polonią i Legią Warszawa (cztery złote medale), był pierwszym wielkim superstrzelcem ekstraklasy, zdobył sześć razy tytuł króla strzelców. Zaczynał jako zawodnik podkoszowy, by później grać coraz dalej od kosza, z równie dobrym skutkiem.

4. Dariusz Zelig

Zawodnik, który karierę zaczynał w Koszalinie (ur. 1957, 192 cm wzrostu), jako jedyny z Polaków obok Łukasza Koszarka zagrał na sześciu turniejach o mistrzostwo Europy (1979-1991), a w każdym z nich był jednym z trzech najlepszych strzelców kadry. W klasyfikacji najlepszych strzelców kadry w historii jest na trzecim miejscu, a w liczbie rozegranych meczów jest pierwszy wspólnie z Mieczysławem Łopatką. Zeliga charakteryzowała nie tylko skuteczność, ale przede wszystkim wszechstronność i boiskowa mądrość. Był w ośmiu mistrzowskich zespołach w Polsce (w Wybrzeżu Gdańsk i w Śląsku Wrocław), choć ostatniego z mistrzowskich sezonów w Śląsku nie dokończył. Został też mistrzem Belgii. W polskiej lidze jest m.in. rekordzistą finałów w liczbie zdobytych punktów w meczu (46).

3. Edward Jurkiewicz

Wybitny strzelec, który zdominował punktowo ligę polską pod koniec lat 60. i w latach 70. Ten skrzydłowy (ur. 1948, 195 cm) grał w AZS Gdańsk, Zawiszy Bydgoszcz, a w ekstraklasie w Legii Warszawa i Wybrzeżu Gdańsk. Zdobył pięć razy mistrzostwo Polski, ale najbardziej imponowały zawsze jego popisy punktowe. W sezonie 1976/1977 zdobywał średnio 38,2 punktu na mecz, a w ostatnim meczu sezonu 1969/1970 uzyskał aż 84 punkty. Był osiem razy królem strzelców ligi, a gdyby nie dwuletnia dyskwalifikacja za bójkę z kolegą na treningu mógłby osiągnąć jeszcze więcej. Jurkiewicz był też drugim (po Pawle Stoku z 1946 roku) polskim królem strzelców mistrzostw Europy. W 1971 roku zdobywał średnio 22,6 pkt. na mecz, a Polska zajęła czwarte miejsce.

2. Marcin Gortat

Jedyny w dziesiątce koszykarz, który nigdy nie zagrał w polskiej ekstraklasie. Ale także jedyny w tej grupie, który zagrał w NBA. Grający na pozycji środkowego (ur. 1984, 214 cm wzrostu) wychowanek ŁKS Łódź został w swojej karierze mistrzem Niemiec, a także wicemistrzem NBA z Orlando Magic. Grał w najlepszej lidze świata przez 12 sezonów w czterech klubach, z czego osiem jako pierwszy center swoich zespołow, zabrakło mu w całej karierze zaledwie 55 punków do średniej 10,0. Co ciekawe, w reprezentacji na żadnym z trzech turniejów nie był najlepszym strzelcem Polaków, ale z nim w składzie Polacy zajęli dziewiąte miejsce na EuroBaskecie 2009.

1. Mieczysław Łopatka

Związany przez lata ze Śląskiem Wrocław, ale wywodzi się z wielkopolskiego Gniezna, a w ekstraklasie debiutował w Lechu Poznań. Gwiazda końca lat. 50, całych 60. i początku 70. Grał aż na czterech igrzyskach olimpijskich (od 1960 do 1972), rozegrał najwięcej meczów w historii polskiej reprezentacji i jest drugi w klasyfikacji zdobytych punktów. W lidze był cztery razy królem strzelców (jego rekord punktowy w meczu to 77), dwukrotnie mistrzem i zdobył 11 medali. Przede wszystkim jednak ten sprawny i skoczny środkowy (ur. 1939, 196 cm wzrostu) był liderem reprezentacji, która zdobyła trzy medale mistrzostw Europy (srebro 1963, brązy 1965 i 1967) oraz zagrała na mistrzostwach świata w 1967 (piąte miejsce), gdzie został królem strzelców turnieju.

 

***

 

Dziesiątka Łukasza Ceglińskiego: 1. Łopatka, 2. Gortat, 3. Wichowski, 4. Jurkiewicz, 5. Likszo, 6. Wójcik, 7. Zelig, 8. Młynarski, 9. Kijewski, 10. Zieliński

 

Dziesiątka Adama Romańskiego: 1. Gortat, 2. Łopatka, 3. Zelig, 4. Młynarski, 5. Jurkiewicz, 6. Likszo, 7. Wójcik, 8. Wichowski, 9. Kijewski, 10. Zieliński

 

Link do wideo na kanale #StudioBasket na YouTube - TUTAJ.

Przejdź na Polsatsport.pl