Przemysław Iwańczyk: W tym szaleństwie nie ma metody. Wygra ktoś spoza faworytów?

Obecność niemieckiego RB Lipsk i francuskiego Olympique Lyon w półfinałowej stawce turnieju 2019/2020 w Lizbonie wskazywały, że mamy do czynienia z sezonem naprawdę wyjątkowym, na którym pandemia koronawirusa odbiła się jak na żadnym innym sporcie. Historia działa się na naszych oczach, kiedy Barcelona dostawała ośmiobramkowy łomot od Bayernu, Lyon wykluczał bogaczy z City, a PSG męczyło się do ostatnich chwil z Atalantą Bergamo. Nie należało się jednak dziwić takiemu obrotowi spraw, bo zarówno w Niemczech jak i we Francji grano inaczej niż w pozostałych ligach z europejskiego topu. Bundesliga jako pierwsza wróciła po lockdownie i pierwsza skończyła sezon spokojnie szykując się do fazy finałowej w Lizbonie, Ligue1 przestała grać na dobre decyzją prezydenta Emmanuela Macrona, więc tamtejsze kluby też dostały względny komfort przygotowań.

Bożydar Iwanow: Rusza pucharowy maraton. Obyśmy "dojechali" do mety

Doszło więc do sytuacji niespotykanej od 2007 roku, kiedy w półfinale nie było żadnego hiszpańskiego zespołu. A dodajmy, że nie ma innego europejskiego kraju, którego przedstawiciele zdobyliby w sumie w najważniejszym z pucharów aż 18 tytułów (13 Realu Madryt i pięć Barcelony). Obeszły się smakiem także kluby angielskie (w sumie 13 triumfów), obrońcy tytułu z Liverpoolu odpadli już w 1/8 finału, na tym samym etapie Tottenham padł pod siłą RB Lipsk, a Chelsea dostała porządne wciry od Bayernu. Warto wspomnieć tę historię, bo rozpoczynający się dziś kolejny sezon w Champions League znów może przynieść rozstrzygnięcia, o jakich najtęższym eksperckim głowom się nie śniło.

Wszystko oczywiście przez pandemię i wynikające z niej konsekwencje. UEFA powołała protokół 2.0, który właściwie nie dopuszcza do tego, by jakiś mecz się nie odbył. Surowe rygory organizacji meczu, a także odpowiedzialność, jaka spada na gospodarzy niezależnie od sytuacji pandemicznej, może doprowadzić do tego, że będziemy mieć do czynienia z bezprecedensową sytuacją, w której ogłaszane będą walkowery. I tak kara zostanie nałożona na zespół, który nie zorganizuje meczu, mimo że organy administracyjne wydadzą np. zakaz widowisk sportowych. Wtedy gospodarz zobowiązany jest znaleźć alternatywne miejsce rozegrania spotkania, nawet w innym kraju.

Niespodzianek czy nawet sensacji należy jednak szukać przede wszystkim w warstwie sportowej. Końcówka 2020 roku, kiedy Liga Mistrzów startuje po zaledwie 58 dniach od ostatniego akordu poprzedniej kampanii, nie daje chwili wytchnienia. W najgorszej sytuacji są kluby, których zawodnicy grają w reprezentacjach swojego kraju. Zaczęli oni bowiem na początku października od trzech terminów kadrowych, teraz czekają ich trzy tygodnie z Ligą Mistrzów, później znów trzy mecze reprezentacji i kolejne trzy serie w Champions League. Ten maraton skończy się dopiero w grudniu, a gdzie jeszcze krajowe rozgrywki, które w Anglii czy Hiszpanii są tak samo istotne dla kibiców jak międzynarodowe występy?

W tym szaleństwie nie ma metody. To rodzi wielkie obawy związane z kontuzjami i wielkie roszady w składach. Już doszło do sytuacji, kiedy po reprezentacyjnych wojażach i kilku seriach ligowych trener PSG Thomas Tuchel nie mógł skorzystać z ośmiu podstawowych zawodników. Mistrzowie Francji przegrali już w tym sezonie dwa ligowe mecze, w Hiszpanii przegrywały w ostatniej kolejce solidarnie i Real, i Barcelona, a w Anglii tabela wygląda na cokolwiek absurdalną, kiedy w czołowej szóstce są tylko dwa zespoły z tzw. wielkiej szóstki – Liverpool i Arsenal. Chelsea, która uzbroiła się po zęby ściągając m.in. Timo Wernera, Kaia Havertza czy Hakima Ziyecha, jest dopiero ósma.

Na nierówno rozkładające się szanse w rozgrywkach 2020/2021 może wpłynąć wiele spraw. Także kibice, bowiem nie wszystkie kraje skorzystają z pozwolenia UEFA na wypełnienie trybun w 30 proc. Determinująca decyzję będzie sytuacja epidemiczna w danym miejscu, ale już wiadomo, że np. kluby angielskie czy hiszpańskie na taki komfort a zarazem ryzyko sobie nie pozwolą.

Nowi w Lidze Mistrzów to francuskie Rennes, turecki Basaksehir, działający pod protektoratem prezydenta Recepa Erdogana, rosyjski Krasnodar i duńskie Midtjylland budowane według technokratycznych prawideł mistrzów bukmacherki. Największymi nieobecnymi są Napoli i Benfica Lizbona, która zainwestowała w transfery około 80 mln euro, a przyjdzie jej się bić m.in. z Lechem Poznań w Lidze Europy.

ZOBACZ TEŻ - Liga Mistrzów: Terminarz i plan transmisji na wtorek i środę 20 i 21 października

U bukmacherów faworytami nowego sezonu Ligi Mistrzów jest broniący tytułu Bayern, a także angielscy dominatorzy z Manchesteru City i Liverpoolu. Ogólnie rzecz biorąc grupa dyżurnych kandydatów do tytułu. Anglicy mają poczucie niespełnienia z zeszłego sezonu i będą chcieli zdetronizować Bayern. Zwłaszcza Guardiola, który na triumf w tych rozgrywkach czeka od 2011 roku. City znów uzbroiło się jak należy, ściągając z Benfiki Ruben Diasa za blisko 70 mln euro i z Chelsea Nathana Ake za ponad 45 mln euro. Liverpool aż tak na rynku transferowym finansowo nie szalał, wziął z Bayernu Thiago, a z Wolverhampton Portugalczyka Diogo Jotę. Stracił za to w ostatnim spotkaniu ligowym ostoję obrony Virgila van Dijka, który zerwał więzadła w kolanie, kontuzjowany na kilka tygodni jest również bramkarz Alisson.

Niemcy wyrastają w prognozach ponad wszystkich, bo w 2020 roku skompletowali już pięć klubowych trofeów – mistrzostwo, puchar, superpuchar swojego kraju, Ligę Mistrzów i Superpuchar Europy. Mają na oku również klubowe mistrzostwo świata, co pozwoliłoby im wyrównać sześciokrotny triumf Barcelony z 2009 roku. Bayern wygrał Ligę Mistrzów, wygrywając wszystkie mecze, strzelając w nich aż 43 gole. We wszystkich 52 spotkaniach na wszystkich frontach przegrał zaledwie cztery razy, cztery razy remisując. Trener Hansi Flick mógł triumfować, bo znakomicie wpisał się w charakter drużyny, którą doskonale znał, i ma Roberta Lewandowskiego, który strzelał jak na zawołanie bijąc kolejne snajperskie rekordy indywidualne. Marzeniem kapitana reprezentacji Polski, który zebrał w sumie w Champions League już 68 goli, jest dogonić w klasyfikacji strzelców Raula (71), a w przyszłości być może i Leo Messiego (115). Dokonania Cristiano Ronaldo (130 goli) wydają się być poza zasięgiem kogokolwiek.

Ostatnie dwa sezony w Lidze Mistrzów rozgrzały fanów do granic, bowiem przyniosły mnóstwo sensacyjnych rozwiązań i widowiska, o których będzie mówić się latami. Oby było tak i teraz, ale życzmy sobie, by w tym wszystkim było jak najmniej przypadku.