Kim jest nowy prezes PZPS? Sebastian Świderski – legendarny siatkarz, skuteczny działacz

Pierwszy wywiad z nowym prezesem PZPS

Sebastian Świderski urodził się 26 czerwca 1977 w Skwierzynie. Przygodę z siatkówką rozpoczynał w Gorzowie Wielkopolskim. W barwach tamtejszego Stilonu osiągnął pierwsze klubowe sukcesy: Puchar Polski (1997), brązowy medal (1999) i wicemistrzostwo Polski (2000).

Zobacz także: Sebastian Świderski prezesem Polskiego Związku Piłki Siatkowej

W 2000 roku został uznany najlepszym siatkarzem ligi i trafił do Mostostalu Kędzierzyn-Koźle. Trzy sezony występów w tym klubie to prawdziwe pasmo sukcesów – trzy tytuły mistrza Polski, dwa krajowe Puchary i 3. miejsce w Lidze Mistrzów w 2003 roku. Ten ostatni sukces okrasił nagrodą MVP Final Four.

Znakomitym siatkarzem zainteresowały się kluby najlepszej wówczas ligi świata – włoskiej Serie A1. Świderski trafił do ekipy Perugia Volley, z którą wywalczył wicemistrzostwo Italii w 2005 roku. Z kolejnym klubem – Lube Banca Macerata, sięgnął po dwa Puchary i Superpuchar Włoch. W 2010 roku wrócił do Kędzierzyna-Koźla, gdzie dwa lata później zakończył zawodniczą karierę.

Kluby Świderskiego w czasie kariery zawodniczej: Znicz Gorzów Wielkopolski, Stilon Gorzów Wielkopolski (1995–2000), ZAKSA Kędzierzyn-Koźle (2000–03), Perugia Volley (2003–07), Lube Banca Macerata (2007–10), ZAKSA Kędzierzyn-Koźle (2010–12).

Świderski był jednym z czołowych polskich przyjmujących i jedną z najważniejszych postaci drużyny narodowej w pierwszej dekadzie XXI wieku. Przy 193 cm wzrostu imponował skocznością, dobrą techniką i walecznością. Pierwsze sukcesy przyniosły mu występy w reprezentacji juniorów prowadzonej przez Ireneusza Mazura. Wywalczył wraz z kolegami mistrzostwo Europy (1996) i mistrzostwo świata U–21 (1997).

W seniorskiej kadrze zadebiutował w 1996 roku. Największym sukcesem Świderskiego jest srebrny medal mistrzostw świata, po który kadra trenera Raula Lozano sięgnęła w 2006 roku w Japonii. Jako zawodnik uczestniczył dwukrotnie w igrzyskach olimpijskich (Ateny 2004 i Pekin 2008). W drużynie narodowej rozegrał łącznie 322 spotkania.

Sukcesów reprezentacyjnych mogło być więcej, ale w karierze Świderskiego nie brakowało pechowych momentów. Jednym z nich była kontuzja w sparingu z Bułgarią w lipcu 2009 roku. Przyjmujący zerwał ścięgno Achillesa, co wyeliminowało go z gry w mistrzostwach Europy. Polacy wywalczyli na tej imprezie złoty medal. Gdy wrócił do formy, w 2010 roku miał kolejny groźny uraz – w meczu ligowym skręcił staw kolanowy i zerwał mięsień czworogłowy uda.

W 2012 roku Świderski rozpoczął karierę trenerską. Pierwszym klubem, który prowadził był Fart Kielce. Później pracował w ZAKSIE Kędzierzyn-Koźle, najpierw jako asystent Daniela Castellaniego, a w latach 2013–15 jako pierwszy trener. Największym sukcesem był Puchar Polski wywalczony w 2014 roku.

Po zakończeniu pracy w roli trenera pozostał w kędzierzyńskim klubie, tym razem w roli dyrektora sportowego. Od października 2015 roku pełni rolę prezesa zarządu. Był jednym z głównych architektów najlepszej polskiej drużyny w ostatnich latach. Sześć poprzednich sezonów to dla ZAKSY trzy tytuły mistrzowskie (2016, 2017, 2019) i dwa wicemistrzostwa (2018, 2021); w sezonie 2019/20 ZAKSA była liderem tabeli, gdy rozgrywki przerwano z powodu pandemii. Do tego doszły trzy Puchary Polski i dwa Superpuchary.

Najważniejszy sukces miał jednak miejsce 1 maja 2021 roku. Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle pokonała wówczas Itas Trentino w finale Ligi Mistrzów i jako drugi polski klub w historii sięgnęła po najcenniejszy z europejskich pucharów.

Teraz przed Sebastianem Świderskim kolejne wyzwanie. Wybór na prezesa Polskiego Związku Piłki siatkowej stawia przed nim nowe zadania. Jednym z pierwszych będzie wybór trenerów reprezentacji siatkarzy i siatkarek.