Marek Magiera: Cztery mecze, cztery zwycięstwa, cztery palce i pilnowanie rankingu...

Coraz bliżej czołówki! Ważny awans siatkarskiej reprezentacji Polski

Teraz też, na starcie sezonu reprezentacyjnego, w Lidze Narodów nasze panie zaskoczyły, aż miło było patrzeć. Przed turniejem w tureckiej Antalyi znawcy tematu mówili otwartym tekstem, że dwa zwycięstwa to obowiązek dla naszej drużyny mając na myśli pokonanie Kanady i Tajlandii. Niepoprawni optymiści po cichu liczyli na ogranie Włoszek, które do Turcji przyleciały w dość eksperymentalnym składzie daleko odbiegającym od optymalnego. Natomiast pewnie mało kto nastawiał się na ogranie Serbii, która pod wodzą Giovanniego Guidettiego przyleciała na pierwszy turniej w bardzo mocnym zestawieniu, bo choć w drużynie brakowało pierwszej strzelby Tijany Bośković i odciążającej ją w ataku Brankicy Mihajlović, to jednak pozostałe siatkarki stanowiące trzon drużyny, która przed rokiem wygrała mistrzostwo świata były do dyspozycji szkoleniowca.

ZOBACZ TAKŻE: Mocna broń polskich siatkarek! W tym elemencie dominowały nad rywalkami (WIDEO)

I co? I Serbia została rozbita 3:0, Włoszki zostały pokonane 3:1, Tajlandia krzywdy nam nie zrobiła, tutaj wynik 3:0 nie podlegał dyskusji. Najwięcej problemów było w meczu z Kanadą, który nasza reprezentacja wygrała 3:2. Nie wiadomo, czy zwycięstwo nie przyszłoby łatwiej gdyby "dnia konia" nie miała kanadyjska atakująca Alexa Gray, która w całym meczu zdobyła aż 37 punktów. Zresztą dzisiaj i tak nie ma to większego znaczenia, bo liczy się głównie zwycięstwo i ono jest zdecydowanie najważniejsze.

Abstrahując od spraw stricte siatkarskich jedno co imponuje i rzuca się w oczy w naszej drużynie, to... spokój. Na boisku nie ma chaosu, nie ma paniki w trudniejszych sytuacjach, każda z siatkarek doskonale wie, co należy do jej obowiązków. I to jest ta niewidzialna praca, którą z naszą reprezentacją wykonał Stefano Lavarini. Włoch po starcie ubiegłorocznego sezonu reprezentacyjnego i wahaniach nastrojów w Lidze Narodów 2022 mógł mieć mieszane uczucia, ale już po mistrzostwach świata zakończonych w ćwierćfinale optyka patrzenia na możliwości naszych siatkarek mogły się bardzo mocno zmienić. Oczywiście na korzyść.

Po turnieju w Turcji wszyscy zwracają na doskonałą grę naszego bloku – w meczu z Serbią wygraliśmy w tym elemencie 16:3 (!) – a w Antalyi w sumie w czterech meczach zanotowaliśmy 51 punktowych bloków. To znakomity wynik. Dobrze wygląda też dystrybucja piłek do ataku, co ważne – wszystkie zawodniczki oprócz kontuzjowanej Kamili Witkowskiej – dostały swoje szanse. Oczywiście część w większym wymiarze, część w mniejszym, ale sezon reprezentacyjny jest długi i tutaj każda para rąk ma ogromne znaczenie, dlatego też po cichu liczymy, że kontuzja Moniki Fedusio w meczu z Serbią nie okaże się zbyt groźna, a leczące swoje urazy Joanna Wołosz, Weronika Centka, wspomniana Witkowska czy bardziej "poobijane" Klaudia Alagierska-Szczepaniak i Zuzanna Górecka szybko dołączą do reprezentacyjnej drużyny. To samo oczywiście dotyczy Malwiny Smarzek.

W drużynie jest zdecydowana liderka - Magdalena Stysiak i tak musi być, wystarczy spojrzeć na czołowe reprezentacje świata, gdzie w każdej drużynie jest ta nominalna "jedynka", która w trudnych momentach bierze ciężar gry na swoje barki. Po spotkaniu z Serbią zapytałem komentującą ze mną mecze reprezentacji Polski w Polsacie Sport Joannę Kaczor-Bednarską, czy to właśnie ją wyróżniłaby za cały turniej w Turcji. Asia odpowiedziała, że na pewno, ale prywatny tytuł MVP za cały turniej w Antalyi przyznałaby Martynie Łukasik. I tutaj w tym miejscu wypada się pod tym podpisać oburącz.

Ten rok jest ważny dla wszystkich reprezentacji, przed tygodniem pisałem, że w perspektywie przyszłorocznych igrzysk olimpijskich, to sezon z widokiem na Paryż, gdzie można trafić z turnieju kwalifikacyjnego lub poprzez ranking FIVB. Lavarini przed pierwszym turniejem Ligi Narodów mówił otwarcie, że kwalifikacje kwalifikacjami, ale podstawa, to pilnowanie rankingu. I na razie przypilnował go z siatkarkami po mistrzowsku, bo Polska jest w nim już ósma, a w sumie za cały turniej zarobiła sporo punktów – 15 za mecz z Serbią, 14 za mecz z Włochami i 7 za mecz z Tajlandią. Brawo!

Nasze siatkarki po każdym meczu w Lidze Narodów stają do pamiątkowego zdjęcia i na palcach dłoni pokazują, ile meczów zwycięskich mają na koncie. Po meczu z Kanadą pokazały jeden palec, po meczu z Włochami dwa, po meczu z Tajlandią trzy, a po meczu z Serbią cztery. Teraz przed naszą drużyną kilka dni przerwy – swoje występy w Lidze Narodów zaczynają siatkarze – a później łączony wyjazd do Chin i Korei. Dziewczynom wypada życzyć, aby zabrakło im palców do pokazywania liczby wygranych meczów.