Sport, który narodził się na wojnie, stał się w Polsce jedną z najpopularniejszych form rozgrywek!
Rok 1917, Europa stoi w ogniu. Z jednej strony państwa centralne, z drugiej ententa. Niemcy próbują przejąć Legiony Polskie znajdujące się pod dowództwem Józefa Piłsudzkiego, Marszałek odmawia. Polacy trafiają do niewoli, a „Dziadek” do więzienia. Znudzeni żołnierze zwracają uwagę na Niemców, którzy w ramach rozrywki rzucają do siebie piłkę. Brzmi jak historia z filmu klasy „B”? Tak właśnie w Polsce narodziła się piłka ręczna i określenie „szczypiorniści”.
Szczypiorno i nuda legionistów
Do końca wojny pozostał jeszcze rok, czas w niewoli wlecze się niemiłosiernie. Polacy nie mają absolutnie żadnych zadań do wykonania. Niemieccy strażnicy od czasu do czasu grają w nieznaną dla naszych rodaków grę, podają sobie piłkę, biegają z nią, a na koniec wrzucają do bramki.
Aż Polacy pytają, czy mogą się nauczyć zasad.
Szczypiornista – wcześniej szczypiorniak – to nazwa, która bezpośrednio wywodzi się od miejscowości Szczypiorno. Pierwsze rozgrywki odbywały się w formacie niemieckim, na świeżym powietrzu, w drużynach liczących 11 graczy. Dokładnie tak jak w piłce nożnej. Dopiero po jakim czasie na świecie zaczął dominować wariant duński.
Niemcy, Dania i Norwegia
Zanim piłka ręczna dotarła do naszego kraju, była znana praktycznie tylko w Niemczech i krajach skandynawskich. Pierwsze oficjalne zasady tej gry zostały spisane w 1898 r. przez Holgera Nielsena, który opracował m.in. zakaz biegania z piłką po boisku czy maksymalny czas trzymania piłki.
Kolejne zasady wydał Max Heiser w 1917 r. i właśnie ta data jest określana jako oficjalne narodziny piłki ręcznej. Co ciekawe, w jego założeniu gra powinna być przeznaczona dla kobiet.
Wariant opracowany w Danii, w którym drużyny składają się z 7 zawodników, zdominował piłkę ręczną na świecie i jest stosowany do dzisiaj.
Polski Związek Gier Sportowych
Po odzyskaniu wolności legioniści wrócili do wolnej II Rzeczypospolitej, która od 1918 była suwerennym państwem na mapie Europy. Po odłożeniu broni mogli skupić się na nowej aktywności – piłce ręcznej, która właśnie od tego momentu zaczęła się rozwijać w kraju.
W roku 1928 założono Polski Związek Gier Sportowych, zrzeszający koszykarzy, siatkarzy i piłkarzy ręcznych, a w 1930 roku rozegrano pierwsze mistrzostwa Polski.
PZGS przemianowano na PZPR w 1936, od roku 1956 do dziś funkcjonuje nazwa Związek Piłki Ręcznej w Polsce.
Sukcesy polskich szczypiornistów
Reprezentacja polski w piłce ręcznej pierwszy mecz rozegrała w lipcu 1957 roku, a już kilka miesięcy później wystartowała na mistrzostwach świata odbywających się na terenie NRD.
Do najważniejszych osiągnięć należą m.in.:
· 3. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1976 r.,
· 3. miejsce na mistrzostwach świata w 1982 r. oraz 3. miejsce w 2009 r. i 2015 r.,
· 1. miejsce na mistrzostwach świata B w 1981 r.,
· 2. miejsce na mistrzostwach świata w 2007 r.,
· dwa razy 2. miejsce w pucharze świata w latach 1974 oraz 1979.
Przejdź na Polsatsport.pl